تک درخت باغ سبز زندگی


در خزان زندگی خشکیده بود


آن دل عاشق که پر بود ازغزل


همچو ابری در بهار باریده بود


دل به امید وصالش روز و شب


مثل بلبلهای عاشق خواند و خواند


لیکن آن سیمین بر سنگینه دل


سر کشید جام جفا، رفت و نماند






تاریخ : پنج شنبه 89/8/27 | 9:2 عصر | نویسنده : م- غ | نظرات ()
.: Weblog Themes By BlackSkin :.